Postępowanie lecznicze powinno zmierzać do opanowania infekcji w ranie a następnie, stymulowania organizmu do uzupełnienia ubytku tkanek, poprzez pobudzanie ziarninowania a następnie naskórkowania.

 

    Leczenie ran przewlekłych dzieli się na:

 

1. Ogólne, 

2. miejscowe,

3. regionalne.

 

     Leczenie ogólne ( towarzyszące miejscowemu leczeniu rany) :

 

- ma na celu opanowanie chorób towarzyszących, takich jak cukrzyca, niewydolność żylna i tętnicza, niedokrwistość;

- wyrównywanie niedoborów pokarmowych;

- kontrola bólu;

- niedopuszczenie do zakażenia ogólnego;

- zwiększenie aktywności fizycznej pacjenta.

 

      Leczenie miejscowe ran to:

 

1. W większości przypadków głównie postępowanie profilaktyczne a modyfikacja opatrunkami specjalistycznymi uzależniona jest od aktualnego stanu rany i obserwacji.

 

2.Leczenie rany przewlekłej zawsze jest wynikiem analizy między stanem klinicznym i bakteriologicznym rany. Opanowanie zakażenia opatrunkiem specjalistycznym zawsze wymaga czasu. Zastosowanie najnowszych metod oczyszczania powierzchni rany eliminują zakażenie i skracają czas leczenia. 

 

    W osiągnięciu takiego efektu mają zastosowanie nowoczesne opatrunki oraz odkrywane na nowo i wykorzystywane, takie metody wspomagania leczenia ran jak: 

-hirudoterapia, 

-ozonoterapia, 

-leczenie larwami muchy plujki, 

-fagoterapia, 

-światłoterapia 

-oraz inne.

   

     Połączenie kilku metod terapeutycznych – dostosowanych indywidualnie do pacjenta, daje najlepsze wyniki leczenia i umożliwia chorym szybszy powrót do zdrowia.